Het internationale zomercarnaval van Steenvoorde en zijn reuzen - Ons erfgoed, onze volkstradities
In het binnenland van Vlaanderen gedijt Steenvoorde, een klein stadje op het platteland, op zo'n dertig kilometer van de metropool Lille.
.webp?t=6fd9e407_2c6f_4fc3_a98a_fadfc9b0e6ab)
Sint-Pieterskerk - 92 meter
In het hart van Vlaanderen, vlak bij de snelweg A25 die Rijsel met Duinkerke verbindt, valt Steenvoorde op door zijn kerk, de hoogste van Vlaanderen en een van de hoogste van Frankrijk, zijn molens met hun armen wijd open, zijn velden met hun regelmatige voren die zich harmonieus ontvouwen in de holte van de Vlaamse heuvels.
De kleine steegjes die langs de omheinde landbouwgrond lopen, zijn perfect om te flaneren en kapelletjes, estaminetten en Vlaamse spelen te ontdekken.
Steenvoorde is een echte plattelandsdroom in het land van hertoginnen en gedragen reuzen.
De reuzen symboliseren onze levensvreugde en als ze de riguedon in de rondte dansen, viert de hele stad feest.
.webp?t=6fd9e407_2c6f_4fc3_a98a_fadfc9b0e6ab)
Noordmeulen - Windmolen
Het was in 1853 voor de Mi-Carême festiviteiten dat "la Belle Hélène" Daarmee is ze een van de oudste carnavals reuzen in de regio Nord-Pas de Calais. De Reuzin dankt haar naam aan een 14e-eeuws chanson de geste, dat verhaalt over haar avonturen in de liefde en haar reis om haar twee zonen terug te vinden.
Hoewel andere reuzen, zoals Jocrisse in 1862 belle Hélène de Steenvoorde verscheen op de Mi-Carême feesten met wisselende regelmaat tot 1910.
In die tijd werd de Reus geïdentificeerd met de begeerde Hélène, de jonge en verleidelijke bloemenverkoopster op de plaatselijke markten. Hélène werd populairder om haar ruime borsten en haar vrijmoedigheid dan om haar bloemen. In de estaminets vinden de gemaskerde bendes op carnavalsdagen altijd wel een eigenzinnige echtgenoot die hun Belle te grazen neemt. Jaloers en als immoreel beschouwd, raakte de Géante de Steenvoorde in onbruik, achtergelaten in een schuur.
.webp?t=6fd9e407_2c6f_4fc3_a98a_fadfc9b0e6ab)
Ze zat op een lage kar die gebruikt werd om de hopbalen naar het station te brengen en droeg een strooien hoed.
In april 1980 na een afwezigheid van 70 jaar onder impuls van de Vrienden van Gambrinus "La Belle Hélène" terug op het carnaval van Steenvoorde. In 1993, ter gelegenheid van de 140ste verjaardag van de Belle, werd ze gerestaureerd en in een nieuw kleedje gestoken.
Toegewijd aan de traditie van de Géants du Nord, heeft de ambachtsman uit Roubaix tientallen Géants uit zijn ateliers zien voortkomen. In 2005 zorgde Laurent Wadier (Machu) voor een ware creatieve renaissance van La Belle Hélène.
In 2005 la Belle Hélène werd volledig herschapen in hout en gevlochten vlechtwerk in de pure traditie van de Géants du Nord de la France.
De Géante meet 4,30 m en weegt 65 kg, ze wordt gedragen door één persoon en heeft een speciaal kenmerk: beweegbare armen die omhoog gaan als ze danst.
Sinds de 2e Ducasse de Géants portés in juni 2015 begeleiden twee miniganten, Gambrinus en Ayman de piraat, gemaakt in Catalonië (E) door het Ventura-Hosta atelier, La Belle Hélène.
"Jean le Bûcheron" werd in 1914 gecreëerd op basis van een legendarisch verhaal van Julien Prouharam, belastinginner in Steenvoorde.
De Reuze werd ontworpen met de hulp van drie Steenvoordese mecenassen, mevrouw Tillie, Gillodts en Delebeau. De Reuze had drie namen: "Jan de schoenmaker", "Jan de wever" en"Yan den Houtkapper".
Deze krijgerachtige reus met blond haar en blauwe ogen droeg een zwaard aan de linkerkant van zijn riem.
1940 het hoofd van de houthakker wordt meegenomen door de Duitsers
Op juni 1943 nr. 30 van "Le Lion de Flandre Artois Boulonnais Henegouwen".
"Het karkas werd gemaakt door een bekwame plaatselijke mandenmaker, pater Tillie, en het geribbelde gaas is aan de binnenkant gevoerd met een hopbolster, geschonken door meneer Delobeau, de vader van de huidige burgemeester. De jurk werd gesneden en gepast door César Gilloots, die u goed kent.
We waren met zijn vieren die de stroken zine één voor één moesten naaien (een geduldig werkje, dat verzeker ik u) om de steken van de laubert te vormen. Alleen het hoofd en de handen werden in Parijs geboetseerd in een werkplaats die speciaal voor dit soort werk was uitgerust.
"Ik moet bekennen dat dit verslag van het einde van Jan den Houtkapper mijn hart deed zinken...".
In mei 1940 werd Le Géant onthoofd en zijn hoofd werd in de koepel van een Duitse tank geplaatst.
De reus verscheen opnieuw in 1948 door Hazebrouck kunstenaars maurice en Georgette Deschodt. Hij droeg toen een bijl op zijn rechterschouder.
De kleuren van de garderobe van John de 2e varieerden een beetje door de jaren heen. Van 1948 tot 1974: Roze mouw, grijze onderkleding, bruine rok en groene cape. Van 1974 tot 1993: Oranje mouw, groene onderrok en cape, bruine rok. En vanaf 1993: Rode mouw, groene onderrok en harnas, rode cape.
Carnaval op 25 april 1948 en de doop van de houthakker waren een groot succes. De lokale en regionale pers waren unaniem.
De dag na het evenement publiceerde "Le Nord Maritime" het volgende artikel
"Jean le Bûcheron, 4,50 m hoog, werd 's ochtends per vrachtwagen aangevoerd en kwam uit de ateliers van meester Maurice Deschodt uit Hazebrouck m, uit de ateliers van meester Maurice Deschodt van Hazebrouck, werd van top tot teen aangekleed door César Gilloots, de onvermoeibare voorzitter van de vereniging "Vrienden van Fromulus".
Op de Place de la Gare werd de nieuwe reus 's middags gedoopt in aanwezigheid van de burgemeester, de heer Félix Delobeau, de afgevaardigden, de schilder de heer Maurice Deschodt en het organisatiecomité. Het muziekkorps van de stad speelde zijn levendige marsen en daarna gooiden de peetoom, Jean-Marie Kieken, en de peettante, Marie-Madeleine Camerlynck, een aantal goed ontvangen snoepjes naar het verzamelde publiek.
Jean le Bûcheron werd plechtig naar de Grote Markt geleid, waar hij werd tentoongesteld tijdens het schitterende concert van de gemeentelijke fanfare onder leiding van Robert Théry.
Om 16.45 uur vertrok de stoet. Jean le Bûcheron kwam als laatste, begroet door de menigte die het succes van deze perfecte creatie waardeerde".
Jean le 2ème is waarschijnlijk de meest globetrottende van de Reuzen in de Hauts-de-France regio. Tijdens zijn 67 jaar heeft hij vele landen bezocht, waaronder Zweden, Zwitserland, Engeland, Spanje, India, Polen, Portugal, Quebec, Colombia, enz.
John de houthakker de tweede
heeft drie voorzitters gehad: César Gilloots, Claude Bécuwe en Michel Sansen.
Hij begeleidde generaties ruiters, kenners en fans. Ze hielden allemaal van hem en bewonderden hem, en zagen hem met een beetje verdriet met pensioen gaan.
-Maurice en Georgette Deschodt - Patteln
De man die reuzen maakt
(Revue Nord France 1948)
Op 2015 is de houthakker herbouwd in Catalonië (E) in de werkplaats van Toni Mujal. Deze Giant heeft dezelfde kenmerken behouden als zijn voorganger.
Hij meet 4,50m en weegt 80kg, 10kg minder dan Jean de 2e. Hij houdt zijn hoofd licht beweeglijk en wordt altijd gedragen door twee mensen achter elkaar. Zijn natuurlijk ogende haar en snor geven hem een meer joviale uitstraling. Net als de 2 vorige reuzen draagt Jean de 3e nog steeds een gevleugelde helm.
"Jacobus", gemaakt 2004 in Catalonië (E) door Ramon Aumes, hij stelt de zoon van de houthakker voor. Deze reus meet 2,50m en weegt 15kg. Zijn peettante is Belle Hélène uit Steenvoorde en zijn peetoom is Père Breughel uit Neuve Église (B).
"Maria en Marona", gecreëerd in 2006 in Catalonië (E) door Lluis Torner, Géante de Mataro (E), stelt een hippie voor die haar naakte baby in haar armen draagt. Ze arriveerde in april 2015 in Steenvoorde en Maria werd de vrouw van de houthakker. Deze reus is 3,50 m hoog en weegt 55 kg. De rode en gele linten die aan haar mand hangen, herinneren ons aan haar Catalaanse afkomst.
.webp?t=6fd9e407_2c6f_4fc3_a98a_fadfc9b0e6ab)
"Rosalie" het melkmeisje, dat herinnert aan het bestaan van de dappere melkboer uit het gehucht Ryvel, is de Reus van de vereniging "Les Amis du Ryveld".
De vereniging werd opgericht in september 1991 op initiatief van de heer Derveaux, een schooldirecteur, met de steun van enkele mensen die het gehucht wilden verlevendigen. Er werden verschillende activiteiten georganiseerd, waaronder een rommelmarkt, een markt met streekproducten en, in 1993, het 1e Ryveld carnaval. Toen kwam het al lang bestaande idee om de Reus Rosalie te herscheppen.
Een dynamisch team onder leiding van Bemard Pinat, Jacky Beck, Norbert Deram en Jean-Claude Crépin ging aan de slag en op 13 maart 1994 werd Rosalie gedoopt door Abbé M. Degrave met Belle Hélène als peettante en Jean le Bûcheron als peetvader. Een grote stoet vergezelde Rosalie op haar eerste uitstapje, dat eindigde met een vreugdevuur en vuurwerk op het platteland rond het gehucht over het platteland van het gehucht Ryvel.
Voor haar 30e verjaardag in 2024 krijgt de Géante een make-over.
De revival van Rosalie werd toevertrouwd aan Julien Barthélémy, een Giant-factor, bijgestaan door Delphine Desnu, een kostuumontwerpster, beiden gevestigd in de regio Parijs.
Rosalie de 2e meet 4 meter en weegt hetzelfde als Rosalie de 1e, namelijk 80 kg. De Reus wordt gedragen door twee mensen achter elkaar.
In zijn atelier werkt beeldhouwer en beeldend kunstenaar Julien Barthélémy aan de gelaatstrekken van Rosalie
"Edgar" Reus van de steenvoord Moto-club, opgericht in 2007 in Catalonië (E) door Ramon Aumes, stelt een frauderende motorrijder voor.
Deze reus is 3,80m lang en weegt 42kg. Zijn peetoom is Jean le Bûcheron en zijn peettante is Rosalie du Ryveld.
Edgar verwijst naar en is een eerbetoon aan een motorbedrieger die echt heeft bestaan. Hoewel zijn voornaam niet Edgar was, was het Albert Capoen, die reed op een Gnome Rhône, een motorfiets waarvan hij de benzinetank had opgetuigd voor minimale brandstofcapaciteit en maximale ruimte om tabak te verbergen. Deze dappere rebellenbiker was bij iedereen bekend, zelfs bij de douanebeambten die hem groetten als hij langsreed.
In de 19e eeuw was carnaval spontaan en populair en vond het elk jaar plaats tijdens de Mi-Carême feesten.
Aan het begin van de 20e eeuw werd het festival georganiseerd en evolueerde toen naar een zomercarnaval.
In de 21e eeuw werd het festival internationaal.
Het internationale zomercarnaval van Steenvoorde wordt traditioneel gehouden op de laatste zondag van april.
Elk jaar brengt het waanzinnige brassbands en lokale en regionale folkgroepen samen. Er doen ook een aantal prestigieuze buitenlandse bands mee.
Het volgende Steenvoorde Zomercarnaval wordt gehouden op zondag 27 april 2025
Automatische vertaalservice: DeepL Vertaler
Ontwerp geantsteenvoorde.fr
Copyright © februari 2023 / 2024
Pascal Cnockaert
Site gehost door: planethoster
Referenties en bronnen: Bulletin Officiel Municipal 3ème trimestre (1964) -Bulletin Officiel Municipal N° 2 (1970) - Steenvoorde Info N°4 Juin (1994) - Revue Le Lion de Flandre Artois Boulonnais Hainaut N° 30 Juin (1943) - Jean Yves Cnapelynck, fotoarchief (Carnaval de Steenvoorde 1950 et 1951) - L'homme qui fabrique des géants, Nord-France (1948) - La Ballade des Géants de la Flandre maritine Française, Maurice Millon (1970) - Indicateur des Flandre, april 1979 - Indicateur des Flandres, Geo Hennebelle - Voix du Nord Hazebrouck, april 1981 - Mondeling erfgoed, audio-opname:Georges Delaeter en Michel Haverbeque (1979) - Fiche PCI en France - La légende de "Rosalie" la Géante du Ryveld, Michel Loosen (1993) - Géants du Nord/Pas-de-Calais, Robert Chaussois (1998) - Dictionnaire des Géants du nord de la France, Gérard Tourpier (2007) - Gigantia, Un Mundo de Gigantes (2021) - Webarchieven: geant-belle-helene-org - les-amis-de-fromulus.com - mcsteenvoordois.fr - musique-steenvoorde.fr.
.webp?t=6fd9e407_2c6f_4fc3_a98a_fadfc9b0e6ab)